O depilacji brazylisjkiej
Depilacja brazylijska ? rodzaj depilacji intymnej obejmujący usunięcie całego owłosienia z łona, pośladków, warg sromowych oraz okolic odbytu. Czasem pozostawia się wąski pasek włosów nad łechtaczką. Taka częściowa depilacja brazylijska nazywana jest też depilacją francuską.
Depilację brazylijską przeprowadza się za pomocą wosku opartego na wosku pszczelim lub pasty cukrowej. Pojedyncze włoski są usuwane na końcu przy użyciu pincety1.
W zamierzchłych czasach mieszkanki okolic Morza Śródziemnego (Grecja, Rzym, Egipt, Anatolia, Persja) depilowały owłosienie łonowe. Było to podyktowane względami higienicznymi oraz religijnymi. W kulturach tych narodów jakiekolwiek owłosienie na ciele kobiety było nieakceptowane społecznie. W 1987 roku siedem sióstr pochodzenia brazylijskiego, Jocely, Jonice, Joyce, Janea, Jussara, Juracy i Judseia Padilha, otworzyło w Nowym Jorku J. Sisters International Salon, który oferował depilację brazylijską2. Zabieg zyskał popularność w Stanach Zjednoczonych w latach 90. XX wieku.
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Depilacja_brazylijska
Warto wiedziec - co to jest lotion?
Lotion ? płynny preparat o mlecznej konsystencji, niskiej lub średniej lepkości (mniejszej od żeli i kremów), przeznaczony do stosowania miejscowego na nieuszkodzoną skórę. Jest emulsją typu "olej w wodzie". Jako emulgatora przy sporządzaniu lotionów używa się alkoholu cetylowego. Przeważnie nie zawiera środków leczniczych, ale używany jest w celach kosmetycznych do wygładzenia i zmiękczenia skóry.
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Lotion
Historia szamponu do włosów
Słowo "shampoo" pochodzi od nazwy tradycyjnego perskiego i hinduskiego masażu włosów z użyciem wyciągów z ziół, a do Europy trafiło dzięki żeglarzom.
Jeszcze na przełomie XIX i XX wieku do mycia głowy wykorzystywano szare mydło, które z uwagi na zasadowy odczyn miało niekorzystny wpływ na włosy - stawały się matowe i trudne do rozczesania. Aby temu zapobiec, stosowano dodatkowo środki o odczynie kwaśnym, np. ocet.
W 1903 r. Hans Schwarzkopf wprowadził na rynek pierwszy szampon w proszku rozpuszczalnym w wodzie, który dzięki niskiej cenie (20 fenigów za saszetkę) szybko zyskał popularność. W 1908 r. asortyment Szwarzkopfa obejmował już szereg szamponów na bazie jajek, dziegciu i rumianku. Od 1909 r. szampony w proszku produkowano w USA - puszka produktu Canthrox kosztowała 50 centów i wystarczała na 15 myć. Według producenta szampon miał zapobiegać łupieżowi, wypadaniu włosów oraz siwieniu.
W 1927 roku, już po śmierci Swarzkopfa, jego firma wprowadziła na rynek pierwszy szampon w płynie, który natychmiast stał się rynkowym przebojem. W kolejnym roku firma opatentowała pierwszą odżywkę do włosów o nazwie Szwarzkopf Haarglanz.
Na lata 40. XX w. przypadł dalszy rozwój rynku szamponów. W USA pojawił się Lustre-Creme - do jego reklamy producent zatrudnił m. in. Marilyn Monroe i Elizabeth Taylor. Slogan reklamowy brzmiał: "cztery na pięć gwiazd Hollywoodu używa Lustre-Creme". Tymczasem w 1949 r. w sprzedaży pojawił się Schauma Swarzkopf, a jego nazwa (niem. Schaum - piana) stała się w RFN synonimem szamponu.
Pierwszy polski szampon w płynie został wyprodukowany w latach 60. XX wieku - nosił nazwę Finezja, a jego producentem była firma Miraculum z Krakowa. Następnie na rynku pojawił się znany do dziś szampon dla dzieci Bambino. 1
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Szampon