Inżynieria samochodowa

skając pedał hamulca tłoczy płyn nieściśliwy w układzie hydraulicznym do tłoków znajdujących się w cylindrach hamulców kół. Tłoki w hamulcach kół przednich mają większą powierzchnię niż tłoki w tylnych hamulcach. Dzięki temu siła

Inżynieria samochodowa

Hydrauliczny układ hamulcowy

Hydrauliczny układ hamulcowy

Podstawowy układ hamulcowy w samochodzie osobowym najczęściej działa na zasadzie prasy hydraulicznej. Kierowca naciskając pedał hamulca tłoczy płyn nieściśliwy w układzie hydraulicznym do tłoków znajdujących się w cylindrach hamulców kół. Tłoki w hamulcach kół przednich mają większą powierzchnię niż tłoki w tylnych hamulcach. Dzięki temu siła hamowania kół przednich jest większa niż tylnych. Największą zaletą hydraulicznego układu hamulcowego jest to, że siła hamowania jest rozkładana równo na koło prawe i lewe, czego nie zapewniały stosowane wcześniej układy cięgieł. Hamulec hydrauliczny jest najczęściej wspomagany układem zasilanym podciśnieniem z układu dolotowego silnika (w silnikach benzynowych) bądź z pompy podciśnienia (w silnikach diesla). W przypadku zatrzymania się silnika wspomaganie przestaje działać. Przy niedziałającym wspomaganiu w samochodzie osobowym kierowca najczęściej nadal jest w stanie hamować hamulcem podstawowym. Wymaga to większej siły, ale jest możliwe.

W układzie hydraulicznym stosuje się zwykle dwa obwody hamulcowe. W razie awarii jednego z nich (np. wskutek przerwania przewodu hamulcowego ) drugi ma umożliwić awaryjne wyhamowanie pojazdu. Najczęściej jeden obwód hamuje kołem przednim prawym i tylnym lewym, a drugi pozostałymi dwoma kołami.

Często w prostych układach (bez ABS czy systemów kontroli trakcji) stosuje się korektor siły hamowania zmniejszający siłę hamowania kół tylnych, gdy nacisk na koła tylne zmniejsza się.

Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/System_hamulcowy_samochodu


jako FSO Lanos

W październiku 2004 roku rozpoczęto sprzedaż tego modelu na rynku polskim jako FSO Lanos, jednak modele eksportowane na Ukrainę dalej oferowane były pod marką Daewoo (na Ukrainę trafiały również małe partie aut pod marką FSO). Niedługo po tym fakcie wycofano z oferty silniki 1,5 16V (ze względu na konieczność ich importu z Korei). W kwietniu 2007 roku zaprezentowano Lanosa plus, który był atrakcyjną, bardzo dobrze wyposażoną wersją tego auta. Od połowy 2008 roku na rynku polskim oferowano wyłącznie Lanosy plus.

22 kwietnia 2004 GMDAT podpisał z FSO umowę dającą prawa do produkcji Lanosa i Matiza do końca 2006 roku, a prawa do sprzedaży do połowy 2007 roku. Umowa gwarantowała również FSO prawo do eksportu samochodów oraz dostawę części zamiennych w ciągu 7 lat. Jednak na przełomie 2006 i 2007 znów przedłużono prawa do produkcji do końca 2008 roku, a sprzedaży samochodów do połowy 2009. FSO, ze względu na rozwój produkcji Chevroleta Aveo, oraz kończącą się umowę licencyjną zakończyło produkcję Lanosa 3 października 2008 roku. Jego produkcję przyjął AvtoZAZ i od tej pory je wyłącznym producentem tego modelu na świecie. Początkowo część podzespołów do jego produkcji była importowana z Polski.

Przez pewien czas Lanos zajmował czołowe miejsca na listach sprzedaży w swoim segmencie w Polsce (ok. 2000 r.). Po jego wprowadzeniu na rynek znacznie spadła sprzedaż produkowanego od kilku miesięcy wcześniej Fiata Siena i w mniejszym stopniu jego odmiany Palio Weekend i spadała dalej w kolejnych latach. Z jego powodu planowana na 50 tys. sztuk rocznie produkcja obu tych modeli osiągnęła maksymalnie jedynie 50% tej liczby w 1998 roku. Popularność Lanosa spadła podczas afery dotyczącej bankructwa Daewoo Motors. W późniejszym okresie znacznie wzrosła ze względu na eksport na Ukrainę.

Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Daewoo_Lanos


W wersji sedan

W 1997 roku Daewoo Lanos zastąpił przestarzałą technicznie Nexię zbudowaną na bazie ostatniej generacji Opla Kadetta. Auto uzyskało wewnętrzny kod T-100 oraz handlową nazwę Lanos. Wprowadzony został do sprzedaży od razu w trzech wersjach nadwoziowych: 3-drzwiowy hatchback, 5-drzwiowy hatchback oraz sedan. Do napędu tego pojazdu przewidziano trzy jednostki napędowe 1,4 8V, 1,5 8V oraz 1,6 16V (początkowo na rynku polskim dostępne były silniki 1,5 i 1,6). W roku 1999 wprowadzono do produkcji 16 zaworową wersję silnika 1,5.

W połowie 2000 roku zdecydowano się dokonać pierwszej modernizacji Lanosa, która objęła nadwozie oraz wnętrze pojazdu, poprzez zastosowanie nowego wzoru boczków drzwiowych. W wersji sedan zmiany nadwozia objęły część tylną, która uzyskała nowe lampy oraz pokrywę bagażnika. W wersji hatchback odświeżenie zewnętrznej stylistyki przeprowadzone zostało jedynie poprzez zastosowanie tylnych lamp o przyciemnionych kloszach z odmiany Lanos Sport. Tak zmodernizowany pojazd uzyskał nazwę fabryczną T-150. Wraz z liftingiem Lanos w wersji sedan wycofany został z oferty firmy Daewoo w krajach zachodniej Europy. W 2002 roku postanowiono zakończyć produkcję wszystkich odmian tego modelu w Korei.

Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Daewoo_Lanos